เราชอบเรียนมาก จนเหมือนคนบ้าเรียน
แต่เราไม่ชอบเรียนแบบทั่วไป
เรียกว่าไงดี  ชอบเรียนรู้คนมากกว่าตำรา
คือเวลาเรียน  ถ้าอาจารย์คนไหนพาออกนอกเรื่อง
จะชอบเรียนกับคนนั้น
สมัยมัธยม ปกติจะไม่ชอบเรียนเลข
ไม่ชอบเลย  สูตรนู่นนี่  ต้องมานั่งจำ
เรื่องนี้ต้องใส่สูตรนี้  เรื่องนั้นต้องใส่สูตรนั้น
ขึ้นบทใหม่มีสูตรใหม่  ต้องมานั่งท่องใหม่
พอเรียกทดสอบบทเก่า  กรรมกูลืมไปหมดแล้ว
แต่มีอาจารย์คนหนึ่งที่ชอบเรียนด้วย
เพราะวิชาเลขกลายเป็นวิชาประวัติ..(ชื่ออาจารย์)
พี่แกพาออกนอกเรื่องได้ตลอด
แล้วที่ชอบมากคือ พอเพื่อนชม แสดงออกชัดมาก
พอชมแล้ว ไม่มีการบ้าน  แจ่มเลย  ชมกันทุกคาบ
แต่พอออกนอกห้องแกจะเป็นคนละคนเลย
หน้าจะดูดุน่ากลัว เพราะเป็นฝ่ายปกครองด้วย
แต่อาจารย์จะชอบห้องเรามาก อยู่ในห้องเฟรนลี่สุดๆ
เผลอๆชอบมากกว่าห้องที่ตัวเองประจำชั้นอีก
แต่คือตอนเรียนมัธยมปลายเป็นอะไรที่สนุกมากจริงๆ
คิดแต่จะหาเรื่องเล่น  แทบไม่มีสาระอะไรเลย
แต่เวลาเรียนก็เรียนจริงจัง คะแนนเลยไม่ตกต่ำ
อาจจะสู้ตอนเรียนมอต้นที่อยู่ห้องคิงไม่ได้
แต่โดยรวมโอเคมาก  แฮปปี้กับชีวิตนะ ในตอนนั้น
ผิดกับมอต้นลิบลับ  อยู่แบบโลกลืมมาก
ตอนมอสอง เทอมหนึ่งไม่เคยทำเวร 
เพราะไม่มีเวร  ไม่มีเพื่อน ไม่รู้ว่าเค้าจัดเวรกันตอนไหน
ตอนมอสอง สังคมไม่มี แต่คะแนนพุ่งปรี๊ด
พอมอสามเริ่มจับกลุ่มได้  มีเพื่อนโดด
โดดเรียนครั้งแรก ตอนมอสาม
ตอนเตร็ดเตรไปทั่ว  บางทีห้องน้ำ  บางทีข้างห้องเรียน
โดยมาก  เวลาอาจารย์ต่างชาติมาสอน ไม่เช็คชื่อ ก็โดด
ภาษาอังกฤษไม่ห่วงอยู่แล้ว  สบายๆ  คะแนนดีตลอด
แต่อาจมีปัญหาเรื่องส่งงาน  เพิ่งสังเกตแหะ
ปัญหาเรื่อง การบ้าน กับส่งงานนี่  เรามักเป็นบ่อย
ตอนมหาลัยปีหนึ่ง  ไม่ส่งงานเยอะมาก
ปีหนึ่งตอนนั้น คือชิวมาก  ตื่นสาย นอนหอ โดด
พอปีสองค่อยได้โอกาสแก้ตัว ก็ดีขึ้นมาเยอะ

วันนี้หงุดหงิดกับยายมาก  เรียกเราตลอด
เว็บก็มีปัญหาค้างบ่อย  กระตุกตลอด  ไวรัสเห่าแน่
เกือบบ้าไปหลายรอบล่ะ  ดูที่ใส่หูฟัง   มีเพลงเพลินๆ
สติ  สติ  สติ  สติ สติ
โอย  ทำไม่ได้ล่ะ  เผลออาล