เขียนถึงตัวเองในอีกสิบปีข้างหน้า ผมว่าน่าสนใจนะ
พิมคำว่าผมมาโดยไม่ทันตั้งตัวเลย ชักจะสับสน
อยากลองเขียนดู แต่เพราะหมกหมุ่นกับตัวเองมาก
บางทีอาจจะมานั่งอ่านเรื่องของตัวเองทุกวันเลย
ยิ่งตอนไหนเขียนประทับใจ จะชอบอ่านทวนซ้ำๆ
เข้าขั้นหลงตัวเองบ้างหรือยัง แต่ก็พอกร้อมแกร้ม
แบบว่า เดี๋ยวก็เผลอมองตัวเองตกต่ำอีก

เอาเป็นว่า เขียนถึงตัวเองในอีกสองปีข้างหน้าก็พอ
ปีหน้าก็จะได้เจอเนื้อคู่ตามดวงแล้วด้วย
แต่เนื้อคู่นอกดวงเนี่ย  เจอมาเยอะ คนไหนถูกใจอะใช่
แถมยังตั้งเป้าแต่งนิยายเสร็จในปีนี้
และปีหน้าตั้งเป้าหมายขายนิยายให้ออก
เพราะงั้นก็จะได้ถามไถ่ถึงสุขภาพความฝัน
ว่ายังแข็งแรงดีอยู่ไหม หรือจะพลอยป่วยซึมเศร้าไปด้วย
เราตั้งเป้าจะแต่งงานหลังจากประสบความสำเร็จในการงาน
ถึงเราจะชอบทำงาน แต่ถ้ามีคนที่เราผูกพันอยู่กันได้
ก็ไม่ลังเลที่จะสร้างครอบครัว
ถึงจะเคยตัดพ้อไม่เอาเรื่องแบบนั้น
แต่ถ้าใจมันเรียกร้อง จะทำไงได้
ไว้ค่อยไปบวช ถ้าชีวิตแต่งงานย่ำแย่
อะไรมันจะเกิด มันก็ต้องเกิด
อารมณ์คึกประมาณนี้  ดูเหมือนจะพูดปากดีไปงั้น
ใจจริงก็อยากเป็นโสดแบบไปไหนไปกัน
มันอิสระเสรีดี๊ด๊าดีจะตาย
แต่ถ้ามีใครมาคอยรองรับอารมณ์ เอ้ย
มาคอยรับฟังให้เรา ให้ได้ระบายบ้าง คงดีทีเดียว
ไปโพสหาคู่ในพันทิปดีไหม ฮา
ตอนนี้รู้สึกกิ๊กกั๊กกับบล็อกเกอร์
มีเรื่องอะไรอยากจะเอามาโพสบอก
สรุปชาตินี้จะได้เขียนถึงตัวเองในอีกสองปี สิบปีไหม

08-11-57 
ถึงตัวเราในอีกสิบสองปีข้างหน้า  อยากให้ลองอ่านในปี 2569
หวังว่าโลกคงยังไม่แตก และเราคงจะมีสติปัญญาสมบูรณ์พร้อมพอที่จะอ่าน
เราที่อายุสามสิบกว่าๆ จะเป็นยังไง  จะสบายดีไหม มีลูกมีผัวหรือเปล่า
หรือมีเมียแทน หรืออยู่สำนักชี  ไม่ว่าจะเป็นยังไง ก็ขอให้รู้ไว้ว่า เราในตอนนี้
เราในตอนนี้มีความสุขดี  สุขแบบพอดูได้ไม่น่าเกียจ  ชีวิตก็ยังไม่แน่นอน
ยังหมุนติ้วแบบหาที่หยุดอยู่ไม่ได้  สุขภาพกายก็ปกติ  ป่วยเป็นปกติ
สุขภาพใจก็ปกติเหมือนกัน  ยังคงสับสนในตัวเอง แต่ไม่ถึงกับเลือนราง
ยังพอมองเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์  มีความหวัง มีความฝัน
มีแรงใจบ้าง  ท้อบ้าง  หงุดหงิดบ้าง  เผลอทำร้ายคนอื่นไปบ้าง
แต่ก็ยังเป็นที่พึ่งพาของเด็กๆได้  เป็นปีเตอร์แพน
ได้มีโอกาสทำความดีบ้าง  แม้จะเล็กน้อย เมื่อเทียบกับสิ่งที่เราได้รับ
โชคยังคงเข้าข้างเรา  ถึงจะสนุกเสเพลแบบคนโง่ แต่ก็ได้เรียนรู้
การเรียนรู้ยังคงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเรา ไม่แพ้ความรัก
ความรู้เป็นสิ่งที่ทำให้เราค้นพบทางแก้ พบวิธีรักษาตัวเอง
แต่ความรักเป็นสิ่งที่ทำให้เราอดทนและต่อสู้กับปัญหา
มีทั้งความรักและความรู้  ความเจ็บป่วยจะต้องพ่ายแพ้เราแน่
ไม่รู้จะเขียนอะไรถึงตัวเองในอีกสิบสองปีข้างหน้า  ไม่มีฟอร์มการเขียนด้วย
จะเขียนให้กำลังใจ หรือให้สะเทือนใจดี  เอาเป็นว่าพอแค่นี้ล่ะกัน
ก่อนจบขอสรุป หวังว่าคงจะได้อ่านนะ ยังไม่ตายใช่ป่ะ 
เข้าสิงใคร แล้วมาอ่านดูก็ได้  หวังว่าคงได้
Keep Learning Keep Writing!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
16:16  08-11-57