คนเราน่ะ เรื่องขี้เป็นเรื่องสำคัญนะ
พอได้ขี้แล้ว เหมือนทำภารกิจในชีวิตสำเร็จไปอย่างหนึ่ง
เพราะงั้นจึงจำเป็นต้องขี้ทุกวัน
ถ้าไม่ขี้ แล้วจะค้างๆคาๆ น่าอึดอัดจะตายไป
หากไม่ขี้ออกไป ร่างกายจะสะสมของเน่าเสียไว้กับตัว
แต่ถึงขี้ไป ก็ยังไม่สะอาดหมดจดอยู่ดี ตัวเราน่ะ
เคยมีใครจับพุงตัวเอง เวลาขี้มั้ย
แล้วอยากให้มันออกไปให้หมด
พอขี้เสร็จก็กลุ้มว่า ทำไมออกมาแค่นี้
ทั้งที่ตรงพุง ก็ยังมีอีกเยอะ น่าจะออกๆไปอีก
จะเก็บสะสมไปทำไมเยอะแยะ
คนนะ ไม่ใช่หมี จะต้องสะสมไขมันมากมายไปทำไม
ประเทศก็ไม่ใช่เมืองหนาว ไม่ต้องการความอบอุ่นขนาดนั้น
โพสนี้ว่าด้วยเรื่องขี้ๆหรอว่ะ
แต่เวลาขี้ มันทำให้รู้สึกดีจริงๆอ่า
ตอนขี้ๆอยู่ ก็นึกเรื่องราวดีๆ
ได้แนวคิดต่างๆที่จะเอามาใช้มากมาย
จนอยากให้มีคอมอยู่ในห้องน้ำ
จะได้จดเอาไว้ บันทึกไว้ อยากบันทึกมาก
จนเกิดไอเดียเกี่ยวกับโลกในอนาคต
บางทีอาจมีจริงก็เป็นได้
ขณะที่ฉันกำลังทำธุระส่วนตัวอยู่ในห้องน้ำ
ฉันที่นั่งอยู่บนชักโครกเพื่อระบายของเสียจากร่างกาย
ใช้นิ้วชี้สะกิดปุ่มกลมๆทางขวามือ ที่อยู่บนผนังห้องน้ำแคบๆ
อุปกรณ์ไอทีทำด้วยแก้วนาโนขนาดพิเศษแผ่นใส่ๆ บางๆ
ปรากฏเป็นแนวยาวอยู่เบื้องหน้าของฉันทันที
ฉันใช้นิ้วชี้อันเป็นสักขีพยานความเป็นตัวตนของฉันประทับลง
เกิดภาพหน้าจอปกติที่ฉันมักจะเข้าใช้เป็นประจำ
ฉันเลือกเข้าเว็บบล็อกเกอร์ ซึ่งอยู่บนสุดของหน้าจอแก้ว
ฉันใช้นิ้วมือสัมผัสปุ่มต่างๆ พิมข้อความตามที่คิดอย่างรวดเร็ว
จากนั้นสลับเป็นหน้าเว็บอื่น เข้ายูทูบ แล้วเสิร์ชคำว่า seungri
กด Enter แล้วเลือกเพลงโปรดของฉัน ยิ้มในขณะปลดทุกข์
พอรู้สึกว่าหน้าจอมันใกล้เกินไป
ก็ใช้สองมือผลักมันออกจากตัวไปสักคืบหนึ่งได้
แล้วก็กลับมาจิ้มปุ่มตัวอักษรต่อๆ กำลังเพลินๆ
อยู่ๆก็คิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้
ไม่พอยังลงมือทำตามสิ่งที่คิด
คงตลกน่าดู ถ้ามีคนเห็นเข้า 55
แต่มีใครจะมาแอบดูฉันขี้เหรอยะ แหวะ จะอ้วก
จบลงด้วยเรื่องขี้ๆ มันก็ปกติไม่ใช่หรอ การขี้น่ะ
การขี้ กับการมีความรัก คงไม่ต่างกันหรอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น