คิดถึงคนๆหนึ่งจนเหมือนถูกติดตามเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรา
เอิ่ม แบบว่า แม่งจะคิดไปถึงไหนวะ เลิกๆคิดไปได้ไหม อะไรอย่างนี้
อีกใจหนึ่งก็สงสารนะ ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นไง ยังรออยู่ไหม หึหึ
ช่างเถอะ รอให้มาโซก่อนแล้วค่อยมาเจอกันก็ได้ เอสไปไหมเรา
ช่าง ช่าง จนบ้านเต็มไปด้วยอาชีวะ เอิ่ม ช่างเยอะไปไหน เดี๋ยวก็ช่างๆๆๆ
ไม่ดีเลยวะ คิดถึงใครคนหนึ่งแล้วยังคิดถึงคนๆหนึ่งอีก เอิ่ม เยอะไปนะ
เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญของเรียมมมมม ขวัญหนีดีฝ่อไปแล้วครับ
ผมนี่เงิบเลย หนีไปซดถั่วดำที่ไหน เอิ่ม ล้อเล่นๆ ล้อแรงไปไหม
ตามอารมณ์ยากนะคนๆนี้ แบบว่า ผมนี่เงิบได้ทั้งวันเลย ถ้าตามทัน
ถึงจะชอบเด็ก แต่พอคิดๆดู เด็กจะตามทันไหมเราแบบเนี่ย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น