วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

เพลงของเลนก้านี่เหมือนอ่านความคิดเราไปแต่งเลย
ชอบนะ เคยฟังจนร้องตามได้หมด เบื่อไปพักนึงล่ะ
แต่ประเด็นที่จะเขียนนั้นคือ ความเบื่อ ความเซ็ง
ย้อนกลับไปอ่าน ความเบื่อ[พิเศษ]ในบล็อกนี้
ตามเข้าไปทางลิ้งค์ความรู้ทางธรรม
(อ่า โฆษณาอีกแระ ณเดชแม่งไม่ดึงดูดเลย สคิป)
สิ่งที่เราพยายามจดจำนั้น ความเบื่อก็คือโทสะอ่อนๆ
แสดงถึงว่าผู้นั้นมีสติอ่อนๆ เพราะถ้าตามรู้เท่าทัน
จะไม่เกิดความเบื่อกับสภาพธรรมดาของสรรพสิ่ง
งั้นก็แสดงว่า เราต้องไปฝึกสติให้ดีกว่านี้
แต่อาจจริงได้ เพราะตอนฝึกโยคะ เราแทบไม่มีเบื่อ
ฝึกโยคะแล้ว แม่มเหมือนตรัสรู้เป็นคนใหม่เลย เฝ่อไป
(Buffy waitting for snack คือห่าไรฟ่ะ ให้ดูหมาเพื่อ
ไม่เข้าใจเจตนาพี่แก  นี่มันเป้นโฆษณาแบบเรียลไลฝ์สินะ)
ตอนนี้กำลังเร่งตามโหลดเพลงเลนก้าจากสุ่มมิกซ์อยู่
พอโหลดเสร็จค่อยบอกเลิกยูทูบ ตัดรำคาญโฆษณาได้
คือการโหลดมันก็ผิดศีลและปะ ลักขโมยผลงานผู้อื่น
ถึงได้ไม่เจริญ ทำงานไม่สำเร็จสักทีไง
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น