เรากลับมาทึบอีกแล้ว  มันรู้สึกหนัก
แต่ไม่รู้ว่าแบกอะไรอยู่  ขยับตัวไม่ค่อยได้
มันเบื่อหน่าย  มันไม่สบายใจ  มันหมองๆ
มีอารมณ์ซึมเศร้า  ทั้งที่ไม่น่าจะมีอะไร
อาจเรื่องที่ต้องไปจากบ้าน  ทิ้งลูกๆไว้
มันทำใจยาก ที่จะทิ้งครึ่งชีวิตเอาไว้
ตั้งสามวันสองคืน  เศร้าใจจาง
อดห่วงลูกไม่ได้  กลัวไปหมด  กังวลมาก
อยากออกไปข้างนอก แต่ไม่อยากทิ้งลูก
ลูกๆของแม่ จะเป็นยังไง จะอดตายไหม
อยู่ในกรงเหม็นๆเน่าๆ จะอึดอัดแย่ไหม
ไม่มีใครมานั่งร้องเพลงให้ฟังตอนฟ้าร้อง
ลูกจะนอนขดร้องไห้รึเปล่า
ถ้ามีหมามาพังกรงลูกอีกล่ะ
ถ้ามีเหตุการณ์แบบวันนั้นอีก
แม่คงงงงงงงงงงงงงงงงงง