ระหว่างเราเป็นอะไรที่เพลียๆๆๆมากๆ
โอย  เหนื่อยและเพลีย
อยากจดจำแต่สิ่งดีๆที่มีต่อกัน

เพลียกาย เพลียใจ เพลียสมอง
มึนๆตื้อๆ  เดินแอบเซนิดๆ

ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเอง
แต่มันก็อดคิดไม่ได้ทุกที
มันรู้สึกหมือนรู้สึก
เอ๊ะ ยังไง
ทั้งสายตา ท่าทาง พฤติกรรม
จากการสังเกตของเรา มันตรงคอนเซปนั้นพอดี
ไมชอบเลย ที่คนที่ชอบจะทำท่าแบบนี้
ถ้าเกิดว่าคบคนอื่นไปเลย น่าจะดีกว่า
เราจะได้ตัดใจ ไม่อยาก ไม่อยากชอบใคร
ทำไมคิดงั้นก็ไม่รู้ หรือว่ายังเจ็บอยู่
มันก็เจ็บทั้งนั้นแหละ ไม่ว่าทางไหน
แต่ถ้าคบคนอื่นแล้ว มีท่าทีแบบนี้ ก็ยิ่งแย่
โอย หนักใจ ทุกอย่างดูเลวร้าย
มันสับสน เราไม่ชอบความไม่ชัดเจนแบบนี้
แต่เราเองนั่นแหละที่แสดงความไม่ชัดเจนออกมา
ทั้งสายตา ท่าทาง พฤติกรรม ก็ไม่ได้ต่างไปเลย
ดูคล้ายกันเกินไป ก็เฉพาะเรื่องนี้
ดูเหมือนเรื่องอื่น จะไม่มีอันไหนที่เข้ากันได้เลย
ทั้งความสนใจ ทั้งนิสัย ทัศนคติ จากที่เรารับรู้
มันสวนทางกันทุกอย่าง  ไม่มีทาง ไม่น่าจะบรรจบได้