ไม่รู้ตัว..ว่าเขียนอะไร(มั้ง)

แต่บอกตอนนี้ ไม่รู้ว่าเร็วไปหรือไม่?

.........

ดีพอแล้วที่ได้มีเธออยู่ใกล้ๆ
จะซ่อนความลับเอาไว้ในหัวใจ

แบบว่าอินเพลง  ชอบเผลอพิมเนื้อเพลงที่ฟัง
แต่พิมช้า เลยได้แค่นี้แหละ

ไม่เคยคิดว่า จะเปิดบล็อกรักๆรกๆ แบบว่าเลี่ยนเว่อ
ไม่ชอบอะไรหวานแหววเกิน ชอบร็อคๆ (มั้ง)

แต่คาใจกับความรู้สึกของตัวเอง
แบบว่า ไม่แน่ใจว่า ชอบหรือเปล่า
กับคนๆนั้น  มันตลกเกินไป  เราสองคนไม่หรอกมั้ง
แค่ใฃ้คำว่า เราสองคน ยังแอบขนลุกในใจ
แว้ก หัวใจมีขนด้วยหรอว่ะ
อ๋อ มีสิ บางคนยังว่า หัวใจติดปีก  ก็ปีกมันมีขนนิ
เยดดด นี่มันใช่ไดอารี่บล็อกรักๆจริงเปล่าว่ะ

มันก็รู้สึกดีนะ  แต่มันก็รู้สึกแปลกๆด้วย
แบบว่างงๆ และสับสน
อาจจะเป็นความผูกพันก็ได้นะ
แล้วก็เหมือนปิ๊งเล็กๆ แบบว่า มีไฟแลบหน่อยๆ

เวลาคิดถึงแล้ว มันยิ้มออกมา
แล้วก็นึกถึงความทรงจำดีๆร่วมกันไรเนี๊ยะ

เหมือนกลับมาสิบสี่อีกครั้ง 55
อายุก็ปาเข้าไปเลขสองกว่าๆแล้วแท้ๆ
แต่ดันมาปิ๊งเด็กอายุน้อยกว่าเจ็ดปี
ไม่ขำก็แย่แล้ว ไม่ใช่ 30 ยังแจ๋วนะเฟ้ยยย

ถึงเราจะเป็นคนฮาๆ นิสัยเด็กๆ ขี้เล่นเว่อๆ
ออกห้าวหน่อย  ชอบเล่นกับเด็กผู้ชาย
ไม่ใช่ร่านนะเฟ้ย แต่มันหนุกกว่า
เค้าชอบปืนป่าย  ชอบโลดโผนนิ
สังเกตได้จากแขนขาหยาบกร้าน
แผลเป็นโชกโชนปานออกศึกออกรบ

เมื่อก่อนยังแหย่เล่นกันอยู่เลย
ตอนนี้ โตแล้วน่ารัก (มั้ง) ก็ดูดีนะ
หวั่นไหวง่ายไปมัั้งเรา  ใจง่ายว่ะ

เพิ่งอกหักมาแท้ๆ
ไม่อะมั้ง  ก็อกหักมาตลอด
แอบชอบใคร ก็ไม่เคยสารภาพ
มีคนที่ชอบมากๆ แล้วลองสารภาพรัก
ก็ฮา.......
ฮาที่สารภาพในแชท
แถมยังเขียนกลับหน้าหลัง
ไม่รู้ว่า ป่านนนี้ จะถอยรหัสเราได้ยัง
แต่เขาคงไม่ได้สนใจอะไรหรอก
กะอีแค่แชทภาษาประหลาดๆของคนๆหนึ่ง
ที่เคยเป็นเพื่อนกัน และเกือบจะเป็นมากกว่านั้น (มั้ง)

แต่หลังจากนั้น  เราก็ไม่ยอมเปิดแชทเลยวะ
จริงๆ มันก็มีหลายปัจจัยนะ  ไม่ใ่ช่เรื่องนั้นเรื่องเดียว

ทำไมต้องทำไดอารี่บล็อกบอกรักคนอื่นด้วย
ก็ไม่กล้าบอกตรงๆ แล้วก็บางทีเราก็ไม่อยากคบใครจริงจัง
ในตอนนี้  เหมือนยังเข็ดๆอยู่

ถ้าความรู้สึกมันลบออกได้ง่ายๆ
ก็คงไม่ต้องมาระบายอย่างนี้หรอก

เขียนไปเรื่อยเปื่อย ไม่ได้กะว่าให้ใครอ่าน
ไม่อยากแชร์  ไม่อยากโชว์
กะเก็บไว้อ่านคนเดียว หลอนตัวเอง
เพราะเมื่อก่อนเขียนใส่กระดาษ แล้วกระจาย
แต่เมื่อก่อน ไม่เคยเขียนไดรักๆ เลยสักกะจิด

ไม่เคยให้ความสนใจกับความรู้สึกจริงๆ
(55 มีบางคำที่พิมไม่ออกเฉยเลย)

ในตอนนี้ สารภาพว่ารู้สึกกับคนสองคน 
ไม่ได้จะร้องเพลง อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนนะ
ในใจ ก็ยังคิดว่า สองคนนี้  อาจยังไม่ใช่จริงๆ
ช่างเลือกมากเหลือเกินนะเรา

คนหนึ่งเคยเกือบจะสนิทกันเกินเพื่อน
เค้าเรียกว่า ความสัมพันธ์ที่ยังไม่ลงตัว
ไม่รู้จะเป็นอะไรกันดี
จบลงตอนที่ความรู้สึกมันชัดขึ้นมา
แล้วยังไงไม่รู้  ก็ห่างหายกันไปเอง
แล้วมันก็กลับมาไม่ชัดอีก
แล้วก็งงว่ะ

อีกคนก็มาแปลกๆนะ
อยู่ดีๆ เราก็ชอบอะ
ทั้งที่เมื่อก่อนก็ยังเล่นกันเหมือนพี่น้อง
เพราะเด็กแม่งโตเร็วมั้ง

อยู่ดีๆ เสียงมันก็น่าฟังขึ้นมา
แบบว่า ขนาดเรียกว่า พี่..
ยังเกือบเคลิ้ม  อยากได้ยินอยู่เรื่อยๆ
แล้วเวลาใส่ชุดนักเรียนนะ ฟินเลย

เป็นครั้งแรกที่รู้สึกชอบกฏเกณฑ์ของโรงเรียนขึ้นมา
ที่ให้เด็กนักเรียนสวมเครื่องแบบนักเรียน
แบบว่า เห็นแล้วฟิน

หน้าตาก็ไม่โดนเท่าไหร่หรอก
แต่องค์ประกอบโดยรวมใช่ได้
ไม่ต่างไปจากคนอีกคนนั้นหรอก

ดูรูปเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้
แม่ง ยังกับคนละคน  โตเร็วเว่อ
เห็นแล้วแอบขำ